16 Ekim 2011 Pazar

KUŞ




Kuş, bir burun deliğinden çekiyor havayı,
Salıyoruz kainata doğru.
Uçuyoruz; kanatlarımızda bir  bir düşerken tüyleri
ve içiyoruz içimizden geçenleri.

Kuş!
İn gökyüzünden...
Bu inatçı yalnızlık kimin eseri?