Düşer aynalardan ilk kör düğüm olmuş gözlerim,
İçimde içime ait olmayan bir dışın göz uçları...
Dilimin ucuna kadar gelen,
Söyleyemediğim şahsi küfürlerim;
Anlamlandıramadıklarım,
Dillendiremediklerim,
Başını bir taşa koyup, kesemediklerim;
ve birçoğu.
Bugün diğer günlerden farklı değil,
Bugün de aynı.
Aynı ayın saltanatı,
Aynı güneşe bakamama durumu.
Solarken biz yatağımızda,
Göz bebeklerimizde ölümü beklerken,
Günler hep garip bir acı dolu;
Günler hep sancılı.
Rutine bağlayan her şey gibi uyuşuk günler...
Kimseye hesap sormuyorum,
Sorularım da ürkütüyor beni.
Ya belki ,ya belli değil de demiyorum...
Sorular sonuçlar kadar ürkütüyor beni.
