BLOWN AWAY

Kör Şiirler adını verdiğim ve ilk kitabım olan bu bloğun son yazısıdır. İkinci kitabımı farklı bir blogda yayımlayacağım. Okuyan, inceleyen, gelip geçen ve bu yazıyı okuyan herkese teşekkürler.

Kitabı indirmek için TIKLAYINIZ...

Yeni bloğum hakkında bilgi almak isterseniz www.gokhangokce.info adresindeki e-mailimi kullanarak iletişime geçebilirsiniz.

                                                                       The End

KADIN

Kadını bir poşete koymuşlar,
Yokuş aşağı salmışlar
Kayan önüme doğru,
Yürüyen yoluma...
Kadını öylece bırakmışlar.
Rüzgar uçurmuş
Gök düşürmüş içini ona
Yakın bir iklim gibi geçmiş zaman
Gel gitler olmuş usulca.
Sonra düşler bırakmış arkasında.

Kadını sarmışlar
Öteye götürmüşler
Mumyalamışlar kalbinden
Odalarda kapatmışlar
Tütsülemişler
O susmuş yine
Ağaçlar dal vermiş yüzüne
Kadın!
Kadın kendini koyuvermiş hüzne

Kadını umursamazlar
Savaşlar vermişler ölüler doğmuş
Bugün için olan herşey bugünündür
Yarına hiç kalır.
Nasıl ki hiçtir bir bir yok olan
İşte öyle birşey

Kadını dün unutmuşlar
Bugün hatırlamak için
Bir bilinmeze sokmuşlar kalbinden
Damarlarından şırıngalar geçirmişler
İçmişler gözyaşlarını
Kadını olduğu gibi bırakmışlar
Hatırası sabit kalsın diye.

HER ŞEY AKLIMDA

Çapasını atmış okyanusa gemim.

Dalga kıranım ben! ne işim var burada?

Yüzme bilmem,

İklim bilmem,

Göz ucumdadır hayat... 

Işık bilmem,

yaşar giderim...

Anılarla yaşarım.

Toprakla, denizle, çocukluğumla.

Dalga kıranım ben,

Can yakarım.

Anılarda yaşarım.

Ölü anılarda.

Nitekim alışmaya çalışıyorum yokluklara,

Ama unuttuklarımla beraber,

Her şey aklımda.

Derin

KISA

Rüyalar sanki iklim kavgası gibi
Soğuk gibi
Uykusuz kaldığım gecelerde
Yalın ayak önümden geçen gölgen gibi

Çok sarhoş bir geceydi,
Unuttum yine tüm benliğimi
Başımla beraber
Gövdemle beraber
Düşlerimle..
Kapısındayım hayallerimin
Beklemedeyim.

Zaman alıyor düşünceler
Zaman çalıyor.
Vazgeçmekten korkuyorum.


Abrakadabra